हिमालचन्द्र बराल हिजो रुनुको अर्थ नबुझ्दै रुँदै जन्मिएको थिएँ म आज मलाई आँसुको मर्म सिकाउने को ? हिजो कारण बिना रुन्थें मलाई अमृतधारा पिलाएर आमाले फुल्याउनुहुन्थ्यो विना कारण हाँस्थे म बाबाको मुहारमा खुशीको गुँरास झुल्थ्यो आज मलाई खुसी हुन कारण चाहिन्छ अनि रुनको लागि पनि कारण चाहिन्छ यसरी कारण सिकाउन खोज्ने को ? हिजो सबैकासामु […]
कविता
पुष्पलाल
भँगेरीको यात्रापछि मन बदलिन्छ लुङ्ग्रीहरू नसा नसाभएर शिक्षा भएर उठ्छन् एकाविहानै पुष्पलाल भएर ! कम्मर कसेर काव्यिक यात्रामा भेलाभएकाहरू काव्य सुनाउन आतुर देखिन्छन् कविहरू ! काव्यिक मार्च गरेर दुनै , खारा र बेनीहरू हामीसँगै उठेकाछन् ! पहाड प्रहार गर्छ मुटुमा कठोर कुहिरा छिचोल्दै हाम्रो यात्रामा गुडिरहेछौँ सैपाल र घुर्चीका जँघारमा आँसु पगालेर प्यूँछौँ प्यास मेटाउन […]